CAT/ESP
En la rigidesa hi ha dolor i fixació
en la fluidesa hi cap la vida i l'alegria.
És una forma de mirar-ho.
Porto 4 dels 5 dies d'aquesta setmana amb una formació, aquesta vegada online. Que ha canviat algunes dinàmiques de casa.
Aquest vespre quan he acabat he baixat i s'havia obert el debat sobre si avui sortien a anar a un parell de cases per això dels caramels que es celebra cada vegada més a europa. Al final de passar per diferents emocions i de buscar un acord, ja que demà ja anem a una festa de Halloween, la primera de la vida dels 4, hem sortit elles 2 i jo. Una de les cases per on volien passar era la nostra :)
Total que hem improvitzat una mitja disfressa i hem sortit. Al tornar, hem dedicat un temps a acabar-se un parell de caramels, rentar dents, llegir un llibre i quedar-se cadascuna a la seva habitació.
Després ha arribat el moment en que jo he anat a l'habitació d'una i de l'altre, tractant de fer equilibris perque cap es senti de més o de menys. Ens hem posat una mica d'un oli relaxant al canell (que hem fet per posar a la "maleta" del ritual d'anar a dormir), ens hem estirat i hem tancat els ulls.
En aquell moment és quan a vegades necessiten buscar la millor posició, o que les abraçis d'una manera concreta o explicar-te alguna cosa abans d'adormir-se o apareix algun mal.
Avui, l'A. m'ha preguntat si demà a la tarda tindré una pausa. Poc a poc m'ha anat explicant perque ho volia saber. Em volia preguntar si les podria maquillar per la festa. Hem acabat dient que ho faria jo o el F. Després m'ha preguntat si quan jo era petita també em disfressava per Halloween. Li he dit que jo quan jo era petita, només coneixia la castanyada, i per la castanyada menjavem castanyes, panellets, venia algú al pati de les escoles amb una guitarra i ballavem les cançons que cantava. A mi sempre m'han encantat les castanyes.
I poc a poc s'ha anat calmant i totes dues s'han adormit, cadascuna a la seva habitació.
I ara em vé al cap el missatge que ens hem enviat avui amb elles. Una d'elles ha anat a comprar les flors pel papa i la mama i l'altra ha anat a netejar. I entre totes 3 hem dit que les flors per ells són molt boniques. I la mort i l'amor es tornen a trobar. I la tristesa s'uneix amb el vincle, i el vincle amb l'amor i l'amor amb la vida i la vida amb la mort. I respiro. I fluim. I d'ell i ella vinc jo, venim naltros, i d'jo i ell vénen elles i em pregunten la meva historia, que serà part de la seva i elles van construint la seva pròpia.
---En la rigidez hay dolor y fijación
en la fluidez cabe la vida y la alegría.
Es una forma de mirarlo.
Llevo 4 de los 5 días de esta semana con una formación, esta vez online. Que ha cambiado algunas dinámicas de casa.
Esta tarde cuando he terminado he bajado y se había abierto el debate sobre si hoy salían a ir a un par de casas por eso de los caramelos que se celebra cada vez más en Europa. Al final de pasar por diferentes emociones y buscar un acuerdo, ya que mañana ya vamos a una fiesta de Halloween, la primera de la vida de los 4, hemos salido ellas 2 y yo. Una de las casas por donde querían pasar era la nuestra :)
Total que hemos improvisado un medio disfraz y hemos salido. Al volver, hemos dedicado un tiempo a terminarse un par de caramelos, lavar dientes, leer un libro y quedarse cada uno en su habitación.
Después ha llegado el momento en que yo he ido a la habitación de una y otra, tratando de hacer equilibrios para que ninguno se sienta de más o de menos. Nos hemos puesto un poco de un aceite relajante en la muñeca (que hemos hecho para poner en la "maleta" del ritual de acostarse), nos hemos estirado y hemos cerrado los ojos.
En ese momento es cuando a veces necesitan buscar la mejor posición, o que las abraces de una manera concreta o contarte algo antes de dormirse o aparece algún daño.
Hoy, el A. me ha preguntado si mañana por la tarde tendré una pausa. Poco a poco me ha ido explicando por qué quería saberlo. Quería preguntarme si las podría maquillar por la fiesta. Hemos terminado diciendo que lo haría yo o F. Luego me ha preguntado si cuando yo era pequeña también me disfrazaba por Halloween. Le he dicho que yo cuando yo era pequeña, sólo conocía la castañada, y por la castañada comemos castañas, panellets, venía alguien al patio de las escuelas con una guitarra y bailabamos las canciones que cantaba. A mí siempre me han encantado las castañas.
Y poco a poco se ha ido calmando y ambas se han dormido, cada una en su habitación.
Y ahora me viene a la cabeza el mensaje que nos hemos enviado hoy con ellas. Una de ellas ha ido a comprar las flores por papá y mamá y la otra ha ido a limpiar. Y entre todas 3 hemos dicho que las flores por ellos son muy bonitas. Y la muerte y el amor vuelven a encontrarse. Y la tristeza se une con el vínculo, y el vínculo con el amor y el amor con la vida y la vida con la muerte. Y respiro. Y fluimos. Y de él y ella vengo yo, venimos nosotros, y de yo y él vienen ellas y me preguntan mi historia, que será parte de la suya y ellas van construyendo la suya propia.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada